22 januari 2018
6 manieren om zelf weer regie te krijgen
Mezelf toestaan om emoties te voelen kan soms heel lastig zijn. Ik worstel hier regelmatig mee. En ik merk de mensen om me heen ook. We onderdrukken wat er is.
Meestal omdat het pijn of “nare” gevoelens en gedachten naar boven kan brengen. Stress, verdriet, angst, boosheid, teleurstelling, onrust, jaloezie. We zijn liever blij. En het kan heel eng zijn.
“Stel dat het heel groot is en ik er niet mee kan dealen?” “Misschien word ik depressief en kom ik er niet meer uit. Misschien ben ik eigenlijk wel gek.” “Wat denkt de ander wel niet van mij als ik mijn gevoelens uit? “Wat voor beerput gaat er straks open?” “Zal ik mezelf of de ander pijn doen?”
Ken je deze stemmetjes? We stoppen het weg, onze koppies zijn daar heel goed in. We hebben hele slimme strategieën ontwikkeld om dit uit de weg te gaan. Dan begint langzaam het kloppen op je deur. Het gevoel is er en heeft aandacht nodig. Het is een deel van ons en het wil waarschuwen, iets duidelijk maken, beschermen.
Je kunt ervoor kiezen om het te blijven negeren. Soms wordt het kloppen op de deur dan harder en komt vaker voor. Je gaat situaties vermijden om er niet mee geconfronteerd te worden. Dat negeren en vermijden kost heel veel energie. Je wordt (bijna) ziek, raakt uitgeput. Of je wordt ineens overweldigd of overspoeld. Je explodeert.
Wat als we onze emoties en gevoelens toelaten en erkennen? Dat ze er gewoon mogen zijn. Zonder er helemaal in mee gaan. Ik merk dan vaak dat het gevoel afzakt en dat er minder spanning op zit.
Gevoelens en emoties bestaan uit energie. Als je ze niet vasthoudt, kunnen ze door je heen stromen. Je ziet het wel bij kleine kinderen. Die zijn het ene moment heel boos en het andere moment zitten ze weer rustig te spelen.
De 6 manieren die mij het beste helpen om me bewust te worden van mijn emoties en ze te (h)erkennen:
1. Mediteren
2. Ademhalen
3. Wandelen
4. Tot 10 tellen. Zoveel tijd heeft je amygdala (deel van je hersenen) nodig om je hoofd uit
te schakelen en je te kidnappen in je emotie.
5. Opschrijven wat ik ervaar
6. Iemand anders vragen om te helpen helderheid te krijgen
Vervolgens kan ik kiezen hoe ik met de situatie om kan gaan i.p.v. dat ik me een slachtoffer voel van een patroon. Ik heb dan zelf de regie. Wat wil ik ermee doen? Hoe wil ik reageren naar mijn omgeving? Ik kan een gesprek aangaan vanuit mijn behoefte en niet vanuit verwijten. Dat resulteert vaak in meer begrip voor beide standpunten. En in meer inzicht en afspraken. Ik kan er ook voor kiezen om het te uiten als ik alleen ben. Of bij iemand die er niks mee te maken heeft.
Wat houdt jou tegen om je emoties te erkennen? En wat als je ze er gewoon laat zijn en laat doorstromen?
Recent Comments