augustus 2018

Ik sprak gisteren een vrouw die het even niet meer weet.

Ze is pasgeleden naar Amsterdam verhuisd. Wil niet meer van land naar land hoppen en settlen met haar partner.
Ze weet niet wat ze wil qua werk. Twijfelt tussen loondienst of freelancen. Moet haar plek nog vinden.

Ze vertelde me: “Ik weet niet wat mijn doel is en dat is niet goed. Ik moet weten wat ik wil. Ik ben van mijn pad af. Vroeger wist ik altijd wat ik wilde en sprong overal in. Dit is stilstand, ik zit vast.”

Ik vertelde haar dat ik geloof dat dit het niet weten ook onderdeel is van het proces. En nuttig.

Even stilstaan. Hoe ben ik hier gekomen, waar ben ik nu? Staren, je impulsen volgen, onderzoeken.

Dit is geen stilstand. Er gebeurt vanalles. Alles krijgt tijd om in te dalen. Je bouwt een vruchtbare bodem voor het volgende.

Juist durven vertragen en zijn in het hier en nu is persoonlijk leiderschap.

Wat doe jij als je het niet meer weet?